Introducing: HAI

"Har du smakt hai?" spurde eg ein av dei andre barske nordlendingane som jobbar i Ravnkloa.

Eg var der for å kjøpa flyndrer til fredagsmiddagen, men medan ein av dei barske, hyggelege nordlendingane førebudde flyndrene til meg lot eg blikket fara over utvalget i fiskedisken.
Og der låg den oppskårne haien, med finnen dandert til pynt.

HAI!

I utgongspunktet var eg litt skeptisk til hai, sjølv om eg ikkje hadde nokon spesiell grunn til det (utanom historier om islandsk rak-hai), og etter forsikringar frå begge dei barske nordlendingane fekk dette bleikrosa stykket rovfisk fekk bli med heim.

Litt skeptisk, mest nyfiken

Etter anvisning frå nordlendingane steikte eg haien fyrst i panna, og sidan i omn på 180 grader i underkant av 10 minutt. Den måtte for all del ikkje bli gjennomsteikt sa dei, so det unngjekk me. 

Diverre fekk eg ikkje noko godt bilete av den ferdigsteike haien, berre dette oversiktsbiletet av mix & match-fiskerest-tallerkenen som utgjorde laurdagsmiddag:

Sitronbåt, hai, steikt brosmebit med ravnkloas fiskekrydder, og dolmades inspirert pakke av spinataktig grønnsak frå fruktkorga, fylt med flyndrerest og hakka kvitlauk & bladpersille med sitron, salt og pepper.  Restar av ertepure, liten dæsj ramslaukpure, ris&villris.

I tillegg til eksperimenteringa med haien var måltidet basert på restar frå dagen før -  og alt i alt vart det eit fortreffeleg måltid. Flyndrepakkane og haien spelte hovudroller. Det var litt som måten skodespelardebutantar tidvis speler fletta av etablerte folk. Fy flate so bra fisk haien er! Den minnar om tunfisk i konsistens og samk, men er likevel heilt annleis. Litt mjukare, litt saftigare, litt syrlegare kanskje? Uansett var det ein hit.

Moralen er: Får du kloa i litt hai treng du ikkje tvila. Kjøp han, ta han med heim. Et han. 

PS. Denne vitsen fortalde onkel Ove til meg då eg var lita:

Ein hai kom svømmande bortover havbotnen. Då møtte han litt sand. 

"hai, hai!" ropte sanden. 

"heisann!" svarte haien.