søndag

dagene styrter avsted som ville hester over alle hauger

charles bukowski

Det går i eitt med kvardagar, dei kalde klare, dei gørre grå, dei late, dei som er fylte med folk og fest og mat. Det går i eitt med lesing på bussen, timelisteføring, arrangering, møter, knekkebrød med makrell i tomat i lunsjen. Og no er det byrja med julabord, no er det tid for å få i stand alle dei planlagte treffa og middagsbesøka og lefsebakinga og pepperkakehusbakinga og me må jo få møttes før jul!

Det er heilt greit med kvardagar og. Men i dag stod me opp so seint som me villa, drikk kaffi og slappar av i sofaen, ser på tv-serie og ute er det kaldt, so me går ikkje tur likevel. 

Me står ved sida av kvarandre med kvart vårt skjærebrett og kvar vår kniv. Pastavatnet er satt på kok, der skal spaghettien få bli al dente. Det er grønnkål i frysen, eg tar den opp og riv frå kvarandre i passelege bitar. Grønnkål blir litt som papir når den er frosen, den blir ikkje seig før den får tint litt. So hakkar eg kvitlauk. Henning drar skinnet av nokre pølser, røykte kjøttpølser av den billige og berre passeleg gode typen. 

Når pastaen har kokt heller med den i dørslag og renne av. I den varme kjelen smelter me litt smør og lar kvitlauken surra litt. So har eg i kålen og lar den falla litt saman og bli litt mør. Har i matfløyte, og heller tilbake pastaen. Henning steiker pølsene og på slutten av steikinga heller han over litt sweet chili og sriracha-sausar. Då blir dei klissete, nesten karamelliserte, og det blir eit lite helvete å få panna rein, men det går bra. 

So er det middag i sofaen, slapp søndag, og i kveld skal me til byn og sjå James Bond.